"If a dancer was forced to dance by whip and spikes, he would be no more beautiful than a horse
trained under similar conditions.”
(Xenophon)
Zou het kunnen dat het meest fundamentele principe van de klassieke rijkunst, "gehoorzaamheid aan de ruiterhulpen" paarden onder hun ware niveau van intelligentie en prestaties houdt? Etienne Beudant schreef: "Creëer lichtheid, bereid het paard fysiek voor op de oefening, vraag, en laat het paard de oefening uitvoeren." Als de lichaamsbouw van het paard goed is afgestemd op de atletische eis van de oefening, heeft het paard geen gehoorzaamheid nodig. De meeste paarden zullen gewillig hun eigen coördinatie verbeteren voor een betere beweging. Hun doel in het leven gaat om fysiek gemak en comfort. Ze weigeren niet een beweging; ze verzetten zich tegen fysiek ongemak of zelfs pijn dat in hun ogen verband houdt met de beweging. Luie paarden zijn zeer zeldzaam. In de meeste gevallen zijn luie paarden normale paarden die weerstand bieden tegen een waardeloze training. Daarom zijn er paarden die weerstand bieden aan een wending naar rechts, of naar links, aanspringen in galop of een wissel, piaffe, of passage. Ze zijn niet atletisch ontwikkeld en gecoördineerd voor de fysieke eis van de prestatie en ze verzetten zich tegen de fysieke pijn als gevolg van incompetente training. De normale aanpassing van het paard om het gewicht van de ruiter te dragen, is de standfase van het achterbeen de verlengen. Als de training een dergelijke aanpassing van het paard niet toestaat en het paard lang en laag met tempo naar voren wordt gereden, zal deze waarschijnlijk de remmende activiteit van de voorbenen vergroten, waardoor het op de voorhand gaat lopen. Een kettingreactie zal er logischerwijs toe leiden dat het brein van het paard de voortstuwende activiteit van de achterbenen gaat vermijden en het zelfs kan gaan staken. De gevolgen van de traditionele aanpak en benadering van leiderschap kan daarom het paard tot een grotere beschermende reflex dwingen.
“Een echte leider, zegt John Rosemond, is iemand die een duidelijke visie op de toekomst heeft.” Aangezien de toegepaste technieken in de training van het paard, technieken zijn die gebaseerd zijn op verouderde kennis van de fysiologie van het paard, is de toekomst, op het gebied van de atletische training van het paard, feitelijke wetenschappelijke kennis. De toekomst is ook de toekomstige prestatie. Een paard verzet zich niet tegen een schouder binnen, maar het verzet zich tegen de fysieke pijn of ongemak dat in zijn brein verbonden is aan de beweging. Een paard anticipeert niet op de galopwissel, maar het anticipeert op de stress of spanningen die verbonden is in zijn brein aan de galopwissel. Kalmte tijdens het rijden heeft niets te maken met gedrag, maar alles met een duidelijk begrip van de lichaamscoördinatie en de fysiek voorbereiding van het paard op de oefening. Een goede ruiter beoordeeld niet de prestaties van het paard als een ongehoorzaamheid aan correcte hulpen. Een goede ruiter heeft een duidelijk beeld van de lichaamscoördinatie van het paard ter voorbereiding van een galopwissel of andere bewegingen. Een goede ruiter en dus een goede trainer, orkestreert de stappen die vooraf gaan aan de oefening, zodat het paard voorbereid is op de atletische eis van de oefening. Het paard kan zich dan tonen op de top van zijn talent en zijn stijl en charisma uitdragen.
“Een echte leider, zegt John Rosemond, is iemand die een duidelijke visie op de toekomst heeft.” Aangezien de toegepaste technieken in de training van het paard, technieken zijn die gebaseerd zijn op verouderde kennis van de fysiologie van het paard, is de toekomst, op het gebied van de atletische training van het paard, feitelijke wetenschappelijke kennis. De toekomst is ook de toekomstige prestatie. Een paard verzet zich niet tegen een schouder binnen, maar het verzet zich tegen de fysieke pijn of ongemak dat in zijn brein verbonden is aan de beweging. Een paard anticipeert niet op de galopwissel, maar het anticipeert op de stress of spanningen die verbonden is in zijn brein aan de galopwissel. Kalmte tijdens het rijden heeft niets te maken met gedrag, maar alles met een duidelijk begrip van de lichaamscoördinatie en de fysiek voorbereiding van het paard op de oefening. Een goede ruiter beoordeeld niet de prestaties van het paard als een ongehoorzaamheid aan correcte hulpen. Een goede ruiter heeft een duidelijk beeld van de lichaamscoördinatie van het paard ter voorbereiding van een galopwissel of andere bewegingen. Een goede ruiter en dus een goede trainer, orkestreert de stappen die vooraf gaan aan de oefening, zodat het paard voorbereid is op de atletische eis van de oefening. Het paard kan zich dan tonen op de top van zijn talent en zijn stijl en charisma uitdragen.